het vervolg van de 1ste kuur
en het leed dat sonde slangetje inbrengen heet.
Hoe wordt je wakker dat was mijn vraag van de avond ervoor en het antwoord is : gewoon harstikke vrolijk je hebt goed geslapen en hebt zin om van alles te doen en we mogen na het ontbijt en als je je medicijnen hebt doorgeslikt wat niet al te makkelijk gaat ook de gang op. We zijn nog niet echt handig met de infuuspaal en die 2 x 4 meter slangetjes de verpleegkundige helpt ons even en we gaan op pad. we gaan naar de 1ste etage dit is denk ik de leukste etage in het ziekenhuis hier heb je een lees hoek waar behoorlijk wat boeken staan en het muzieklokaal maar deze zit dicht en konden we dus niet naar binnen. verder zit hier een kamer van make a wish. maar je wil verder kijken dan willen we door de klapdeuren wat al een ontdekkingsreis is om die open te krijgen maar eenmaal er doorheen komen we bij de klaslokalen hier kijk je even binnen maar wil je ook niet blijven want je hebt op gang iets anders gezien wat je wil doen. Hier is een magnetisch bord waar je doormiddel van pionnen in diverse kleuren met magneetjes van alles kan maken. Ondertussen komt meester Remi langslopen die verteld dat hij jou begeleider is in het ziekenhuis wat betreft school we krijgen zijn kaartje want wij zitten net op de grens met de midden en noord regio en bij ons is het vakantie maar in het ziekenhuis is dit een week later dus we zouden even na de vakantie met elkaar afspreken. je wil nog even verder kijken als we weer een deur hebben weten te openen want deze knop zat op een vrij onlogische plek komen we weer bij de liften en daar zit een heel wetenschappelijk gebeuren waar je kan kijken met een microscoop en waar je kan kijken wat kanker met je lichaam doet . Ik vind dit op dit moment allemaal nog te confronterend en vind het ook moeilijk om te zeggen mijn kind heeft kanker. AML of een variant van Leukemie klinkt toch net wat minder erg naar mijn mening. Maar je infuuspomp begint te piepen dus we moeten naar boven.