Deze week zou de week zijn waar wij zo naar uitkeken, de week waarin Boaz -eerder dan de uitgerekende datum- geboren zou worden via een geplande keizersnede. Nu is het de week geworden die letterlijk en figuurlijk hartverscheurend leeg is en in het teken van intens verdriet en gemis staat. Geen kraamweek, maar een rauwe rouwweek. Maar hoe dubbel ook, naast dat wij Boaz anders deze week volgroeid hadden mogen ontmoeten -na 37 weken zwangerschap- is het nu ook tegelijkertijd de Baby Loss Awareness Week. Deze hele week wordt er wereldwijd stilgestaan bij alle kindjes die te vroeg moesten gaan, met als afsluiting op 15 oktober ('22) -van 19.00-20.00 uur- een uur lang, een golf van licht over de hele wereld.

𝗗𝗜𝗧 𝗜𝗦 𝗢𝗡𝗭𝗘 𝗥𝗘𝗔𝗟𝗜𝗧𝗘𝗜𝗧. ∙∙∙∙∙ 𝘌𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘷𝘢𝘭𝘵 𝘮𝘪𝘴𝘴𝘤𝘩𝘪𝘦𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘥𝘦 𝘯𝘰𝘦𝘮𝘦𝘳 𝘷𝘢𝘯 𝘦𝘦𝘯 '𝘐𝘯𝘴𝘵𝘢𝘨𝘳𝘢𝘮-𝘸𝘢𝘢𝘳𝘥𝘪𝘨 𝘱𝘭𝘢𝘢𝘵𝘫𝘦'. 𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘥𝘪𝘵 𝘪𝘴 𝘸𝘦𝘭 𝘸𝘢𝘵 𝘩𝘦𝘵 𝘪𝘴. 𝘈𝘭 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘭𝘪𝘦𝘧𝘥𝘦 𝘦𝘯 𝘢𝘭 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘱𝘪𝘫𝘯, 𝘷𝘢𝘴𝘵𝘨𝘦𝘭𝘦𝘨𝘥 𝘪𝘯 𝘦́𝘦́𝘯 𝘧𝘰𝘵𝘰. ∙∙∙∙∙ 𝖮𝖿 𝗂𝗄 𝗁𝖾𝖻 𝗀𝖾𝗍𝗐𝗂𝗃𝖿𝖾𝗅𝖽 𝗈𝗆 𝖿𝗈𝗍𝗈'𝗌 𝗏𝖺𝗇 𝗈𝗇𝗓𝖾 𝖡𝗈𝖺𝗓 𝖾𝗇 𝖺𝗅𝗅𝖾𝗌 𝖽𝖺𝖺𝗋𝗈𝗆𝗁𝖾𝖾𝗇 𝗍𝖾 𝖽𝖾𝗅𝖾𝗇, 𝗈𝗆𝖽𝖺𝗍 𝗓𝖾 𝗆𝗂𝗌𝗌𝖼𝗁𝗂𝖾𝗇 𝗍𝖾 𝖼𝗈𝗇𝖿𝗋𝗈𝗇𝗍𝖾𝗋𝖾𝗇𝖽 𝗓𝗂𝗃𝗇? 𝗝𝗮. 𝖮𝖿 𝗂𝗄 𝖽𝖺𝖺𝗋 𝗇𝗎 𝗇𝗈𝗀 𝗈𝗏𝖾𝗋 𝗍𝗐𝗂𝗃𝖿𝖾𝗅? 𝗡𝗲𝗲. ∙∙∙∙∙ 𝖡𝗈𝖺𝗓 𝗂𝗌 𝗈𝗇𝗌 𝗄𝗂𝗇𝖽, 𝗈𝗇𝗌 𝗓𝖾́𝖾́𝗋 𝗀𝖾𝗅𝗂𝖾𝖿𝖽𝖾 𝖾𝗇 𝗓𝗈 𝗈́𝗇𝗍𝗓𝖾𝗍𝗍𝖾𝗇𝖽 𝗀𝖾𝗐𝖾𝗇𝗌𝗍𝖾 𝗄𝗂𝗇𝖽. 𝖣𝖾 𝗁𝖾𝗅𝖾 𝗐𝖾𝗋𝖾𝗅𝖽 𝗆𝖺𝗀 𝗐𝖾𝗍𝖾𝗇 𝗐𝗂𝖾 𝗁𝗂𝗃 𝗂𝗌, 𝗈𝗇𝖽𝖺𝗇𝗄𝗌 𝖽𝖺𝗍 𝖽𝖾 𝖿𝗈𝗍𝗈'𝗌 𝗇𝗂𝖾𝗍 '𝗅𝖾𝗎𝗄' 𝗓𝗂𝗃𝗇. 𝖧𝗂𝗃 𝗁𝗈𝗈𝗋𝗍 𝖾𝗋 𝗇𝖾𝗍 𝗓𝗈 𝖻𝗂𝗃, 𝖺𝗅𝗌 𝗂𝖾𝖽𝖾𝗋 𝗏𝖺𝗇 𝗈𝗇𝗓𝖾 𝗄𝗂𝗇𝖽𝖾𝗋𝖾𝗇. ∙∙∙∙∙ '𝖫𝖾𝗎𝗄𝖾' 𝖿𝗈𝗍𝗈'𝗌 𝗏𝖺𝗇 𝖡𝗈𝖺𝗓 𝗓𝖺𝗅 𝗂𝗄 𝗇𝗈𝗈𝗂𝗍 𝗄𝗎𝗇𝗇𝖾𝗇 𝖽𝖾𝗅𝖾𝗇. 𝖤𝗅𝗄𝖾 𝖿𝗈𝗍𝗈 𝖽𝗂𝖾 𝗂𝗄 𝗁𝖾𝖻 𝖽𝗋𝖺𝖺𝗂𝗍 𝗈𝗆 𝗏𝖾𝗋𝖽𝗋𝗂𝖾𝗍 𝖾𝗇 𝖺𝖿𝗌𝖼𝗁𝖾𝗂𝖽 𝗇𝖾𝗆𝖾𝗇. 𝖬𝖺𝖺𝗋 𝖾𝗅𝗄𝖾 𝖿𝗈𝗍𝗈 𝖽𝗂𝖾 𝗂𝗄 𝗁𝖾𝖻, 𝗄𝗈𝖾𝗌𝗍𝖾𝗋 𝗂𝗄. 𝖬𝗂𝗌𝗌𝖼𝗁𝗂𝖾𝗇 𝗇𝗈𝗀 𝗐𝖾𝗅 𝗆𝖾𝖾𝗋 𝖽𝖺𝗇 𝖺𝗅𝗅𝖾 𝖿𝗈𝗍𝗈'𝗌 𝗌𝖺𝗆𝖾𝗇, 𝖽𝗂𝖾 𝗐𝖾 𝗁𝖾𝖻𝖻𝖾𝗇 𝗏𝖺𝗇 𝗈𝗇𝗓𝖾 𝖺𝗇𝖽𝖾𝗋𝖾 𝟥 𝗀𝖾𝗅𝗂𝖾𝖿𝖽𝖾 𝗄𝗂𝗇𝖽𝖾𝗋𝖾𝗇. ∙∙∙∙∙ 𝖶𝖺𝗇𝗍 𝗆𝖾𝖾𝗋 𝖿𝗈𝗍𝗈'𝗌 𝗁𝖾𝖻 𝗂𝗄 𝗇𝗂𝖾𝗍 𝖾𝗇 𝗆𝖾𝖾𝗋 𝖿𝗈𝗍𝗈'𝗌 𝗓𝗎𝗅𝗅𝖾𝗇 𝖾𝗋 𝗇𝗈𝗈𝗂𝗍 𝗆𝖾𝖾𝗋 𝖻𝗂𝗃𝗄𝗈𝗆𝖾𝗇. 𝖧𝗈𝖾 𝗁𝖺𝗋𝖽 𝖽𝖺𝗍 𝗈𝗈𝗄 𝗄𝗅𝗂𝗇𝗄𝗍, 𝖽𝖺𝗍 𝗂𝗌 𝖽𝖾 𝗁𝖺𝗋𝖽𝖾 𝗋𝖾𝖺𝗅𝗂𝗍𝖾𝗂𝗍. 𝖨𝗄 𝗓𝖺𝗅 𝗇𝗈𝗈𝗂𝗍 𝖾𝖾𝗇 𝖿𝗈𝗍𝗈 𝗄𝗎𝗇𝗇𝖾𝗇 𝖽𝖾𝗅𝖾𝗇 𝗏𝖺𝗇 𝗈𝗇𝗓𝖾 𝖡𝗈𝖺𝗓 𝖽𝗂𝖾 𝗓𝗂𝗃𝗇 𝖾𝖾𝗋𝗌𝗍𝖾 𝗐𝗈𝗈𝗋𝖽𝗃𝖾𝗌 𝖻𝗋𝖺𝖻𝖻𝖾𝗅𝗍, 𝗏𝖺𝗇 𝖡𝗈𝖺𝗓 𝖽𝗂𝖾 𝗏𝗈𝗈𝗋 𝗁𝖾𝗍 𝖾𝖾𝗋𝗌𝗍 𝗈𝗇𝗓𝖾 𝗐𝗈𝗈𝗇𝗄𝖺𝗆𝖾𝗋 𝖽𝗈𝗈𝗋𝗄𝗋𝗎𝗂𝗉𝗍, 𝗏𝖺𝗇 𝖡𝗈𝖺𝗓 𝖽𝗂𝖾 𝗏𝗈𝗈𝗋 𝗁𝖾𝗍 𝖾𝖾𝗋𝗌𝗍 𝗅𝗈𝗈𝗉𝗍 𝗈𝖿 𝗏𝖺𝗇 𝖡𝗈𝖺𝗓 𝗓𝗂𝗃𝗇 𝖾𝖾𝗋𝗌𝗍𝖾 𝗌𝖼𝗁𝗈𝗈𝗅𝖽𝖺𝗀. 𝖠𝗅 𝖽𝗂𝖾 '𝖾𝖾𝗋𝗌𝗍𝖾 𝗄𝖾𝗋𝖾𝗇' 𝗓𝗎𝗅𝗅𝖾𝗇 𝖾𝗋 𝗇𝗂𝖾𝗍 𝗄𝗈𝗆𝖾𝗇. ∙∙∙∙∙ 𝖣𝖺𝖺𝗋𝗈𝗆 𝗄𝗂𝗃𝗄 𝗂𝗄 𝗆𝖾𝗍 𝗁𝖾𝖾𝗅 𝗏𝖾𝖾𝗅 𝗅𝗂𝖾𝖿𝖽𝖾 𝖾𝗇 𝖽𝖺𝗇𝗄𝖻𝖺𝖺𝗋𝗁𝖾𝗂𝖽 𝗇𝖺𝖺𝗋 𝖽𝖺𝗍 𝗐𝖺𝗍 𝗂𝗄 𝗐𝖾𝗅 𝗁𝖾𝖻. 𝖥𝗈𝗍𝗈'𝗌 𝗏𝖺𝗇 𝗁𝖾𝗆, 𝗏𝖺𝗇 𝗓𝗂𝗃𝗇 𝗀𝖾𝖻𝗈𝗈𝗋𝗍𝖾, 𝗏𝖺𝗇 𝗓𝗂𝗃𝗇 𝖺𝖿𝗌𝖼𝗁𝖾𝗂𝖽 𝖾𝗇 𝖺𝗅𝗅𝖾 𝗂𝗇𝗍𝖾𝗇𝗌𝖾 𝖽𝖺𝗀𝖾𝗇 𝖽𝖺𝖺𝗋 𝗍𝗎𝗌𝗌𝖾𝗇𝗂𝗇. ∙∙∙∙∙ 𝗛𝗲𝘁 𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻 𝗴𝗮𝗮𝘁 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗮𝗹𝗹𝗲𝗲𝗻 -𝗺𝗲𝗲𝗿- 𝗼𝘃𝗲𝗿 '𝗿𝗼𝘇𝗲𝗻𝗴𝗲𝘂𝗿 𝗲𝗻 𝗺𝗮𝗻𝗲𝘀𝗰𝗵𝗶𝗷𝗻', 𝗺𝗮𝗮𝗿 𝗼𝗽 𝗱𝗲𝘇𝗲 𝗳𝗼𝘁𝗼, 𝗵𝗼𝗲 𝗱𝘂𝗯𝗯𝗲𝗹 𝗼𝗼𝗸, 𝘄𝗲𝗹! ∙∙∙∙∙ 𝘐 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘺𝘰𝘶 𝘵𝘰 𝘵𝘩𝘦 𝘮𝘰𝘰𝘯 𝘢𝘯𝘥 𝘣𝘢𝘤𝘬! 𝘌𝘯 𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘳𝘰𝘻𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘯𝘰𝘦𝘨 𝘰𝘮 𝘢𝘢𝘯 𝘵𝘦 𝘵𝘰𝘯𝘦𝘯 𝘩𝘰𝘦𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘪𝘬 𝘷𝘢𝘯 𝘫𝘰𝘶 𝘩𝘰𝘶𝘥 𝘭𝘪𝘦𝘧𝘫𝘦! 🤍

Je zou zeggen dat iemand met 3 zwangerschappen achter de rug, nu wel zou weten wat zwangerschapssymptomen zijn en inhouden, maar niets is minder waar…Al een paar dagen voelde ik mij 's avonds niet lekker, mijn avondeten smaakte me niet meer en een zware vermoeidheid nam me dagelijks over. Niets voor mij, want in mijn normale doen ben ik een persoon die absoluut niet stil kan of wil zitten. Ik vind in huis altijd wel iets om te doen. Soms tot ergernis van mijn man, die zich dan afvraagt of ik dat -op dat moment- niet gewoon even kan laten liggen tot de volgende dag. Maar nee, mijn favoriete bezigheid ìs zelfs schoonmaken, omdat ik daarmee mijn hoofd leeg kan maken en rust creëer voor mijzelf.

*LINK NAAR DONEERACTIE IN PROFIEL > 🌎 

Hoi,