Lynns kamer was “over”. Na een grote verbouwing vlak voor ze weer ziek werd, hadden de kids allebei een grote kamer met alles wat ze wilden erop. En de kleine kamer was de “game-room” geworden. Waar Lynn uiteindelijk uren in vertoefd heeft omdat ze zich bijna niet in drukke groepen mocht bewegen. Dus fortniten met vriendjes en ondertussen kletsen met ze, dat was altijd gezellig. Ook de avondjes met vriendinnetjes met Netflix of Disney plus staan ons nog bij. Daar genoot ze intens van.

Een vakantie/weekend/dagje weg plannen met een kind wat kanker heeft, is een hele onderneming…

Loslaten is anders leren vasthouden

Zo’n cliché, maar dat is het wel..

Wennen als gezin van 3, terwijl je een gezin van 4 bent geweest. Een compleet gezin.

Een ziekenhuisopname, wat komt er allemaal bij kijken?

Slecht nieuws gesprekken…

Er is geen handleiding voor het leven.

Je dochter sterft, een deel van jezelf. Maar ook je meisje, ineens ben ik geen jongens én meisjes mama meer. Maar een “boys mom”, rauwe spelletjes, rare acties, voetbal, grasvlekken, maar ook lieve knuffels en kusjes, want hij is nog wel echt mama’s baby.