Ieder jaar van 09 tot 15 oktober wordt er wereldwijd stilgestaan bij babyverlies tijdens de babyloss awareness week. Er wordt tijdens deze week extra aandacht gegeven aan het grote verdriet en alles wat daarbij komt kijken. Het is een moment waarbij het korte bestaan herdacht wordt van alle baby’s, door ouders, familieleden en vrienden. Een week in het teken van bewustwording en het grote gemis.

Laat ik maar meteen met de wind in huis vallen: de uitslag van de vlokkentest is GOED!! 

Dinsdagochtend, daar ging ik dan. Wederom met volle blaas naar het WKZ om me te melden voor poging 2 van de vlokkentest, er vanuit gaande dat dit wederom niet door zou gaan hoogstwaarschijnlijk.

23 weken en 3 dagen geleden alweer… 23 weken en 3 dagen geleden werd jij geboren lieve Edson, met een “leeftijd” van 23 weken en 3 dagen. Je bent vandaag even lang buiten mama’s buik als dat je erin zat.

Vandaag, 14 juli, komt het echt even bij me binnen. Morgen zou ik uitgerekend zijn. Ergens in deze week, vandaag, morgen of komende week, zouden wij trotse ouders van onze Edson worden. 

Binnen een week ná de geboorte/overlijden van Edson kreeg ik al de eerste goedbedoelde, maar niet minder pijnlijke opmerking om mijn oren. Het was de buurvrouw van mijn schoonmoeder die midden in de supermarkt zei: “Gelukkig zijn jullie nog jong”. Ja, klopt. Jong, en nu al zoiets hebben moeten meemaken. Niemand, ook al ben je 'oud', zou dit moeten hoeven meemaken.

Gisteren kwam ik de zin: “het verschil tussen moeder worden en moeder zijn” ergens tegen. Deze zin raakte mij heel erg. Want precies 2 maanden geleden alweer - op 21 maart - ben ik moeder geworden. Jij hebt mij moeder gemaakt. Hetgeen wat zo intens pijn doet is dat ik echter nooit echt jouw moeder kan zijn. 

Helaas was het niet meteen de eerste ronde na de bevalling raak om opnieuw zwanger te raken. Waar sommige wellicht zoiets hebben: neem de tijd, je lichaam moet herstellen, woedt er diep in mij iets dat zegt: je moet zwanger worden, dan pas kan je door.

08.05.2022 - mijn eerste moederdag. Eentje die ik mij heel anders had voorgesteld. Ik had nu met een dikke toeterbuik moeten dromen over hoe jij er over een paar weken zou zijn.